Yaşlanma tüm sistemleri etkileyen bir süreçtir. Yaşam süresinin uzaması ve bunun sonucu olarak yaşlı nüfusun artması nedeniyle yaşlılık, günümüzde daha fazla önem kazanmıştır. İleri yaş grubunda en çok etkilenen işlevlerden biride görmedir.
Yaşlı insanlarda bozulmuş görme ,hem yaşam kalitesinin azalması hem de kazaların artması ile özellikle düşme riski arasında güçlü bir ilişki vardır. Yapılan çalışmalarda görme yeteneği düşük olanların tam görüşlü insanlara oranla yaklaşık iki kat daha fazla düşme ihtimali olduğunu, yaşlı insanların% 20 ila% 50’sinde görme azalması gözlemlenmediğini ortaya koymaktadır. Bu kişilerin çoğunluğu düzeltilebilir görme problemlerine sahiptir.
Depresyon, yaşlı insanlarda görme yeteneğinin düşüklüğünün kaçınılmaz bir sonucu olarak kabul edilmemelidir. Görme özürlü, depresif yaşlı yetişkinlerin tedavisinde sosyal beceri eğitim programı yapılmalıdır. Görme keskinliği düzeldiğinde ise bununla paralel depresyonun azaldığı görülmektedir. Bu nedenle, görme özürlü bireylerin, ihtiyaç duydukları bakımı almayan çok büyük bir yaş grubunun olup olmadığını bilmekte önemlidir.
İçindekiler
Az görme bakımına ne kadar erişilebilir?
Tüm dünyada, daha bütünsel, hasta odaklı, görme azaltılmış rehabilitasyon hizmetlerinin geliştirilmesine rağmen, pek çok alanda ulaşılabilirlik düzeyi yeterli değildir ve / veya insanlara hizmet çağrısı yapılmamaktadır . Bunları kullanmamayı tercih ederek Alanda çalışan insanlar için, gelişmelerin neden daha hızlı ilerlemediğini kavramak zordur.
Bunu etkileyen faktörler;
- Finansman yetersizliği (tıbbi sigorta şirketleri tarafından reddi dahil olmak üzere),
- Ulaşımda zorluk,
- İlçe ve köylerde yaşamak,
- Ulaşım, cinsiyet, dil,
- Düşük sevk oranları,
- Hizmetlere ilişkin zayıf bilgi,
- Toplumsal damgalamak,
- Teşhis,
- Ekipman ve tesis eksikliği,
Birçok ülkede, Az Görme hizmetleri, özellikle gelişmekte olan ülkelerde mevcut değildir. Az görme bakımına ihtiyacı olan insanların %5 ila 10’una erişildiği tahmin edilmektedir, ancak bölgeler ve ülkeler arasında önemli farklılıklar vardır.
Az Görme ile Büyüyen İnsanların Sayısı;
Günümüzde, dünyadaki 191 ila 285 milyon kişinin görme engelli olduğu tahmin edilmektedir; bunların yaklaşık 80 milyonu görme özürlüdür. Bu sayı gelecek 20 yılda yaşlanmanın bir sonucu olarak önemli ölçüde artacaktır. Dünya nüfusu, yaşla ilişkili;
Maküla dejenerasyonu,glokoma ve diyabetik retinopati, görme azalmasının önemli nedenlerindendir. İyileştirilmiş tedaviler düşük görme insidansını azaltsa bile, muhtemelen Az görme hizmetlerine ihtiyaç duyan insan sayısının artması muhtemeldir.
Az Gören insan sayısının artması, Az Gören hizmetlerinin daha iyi kullanılabilirliğini zorunlu kılacaktır.
Depresyon ve Görme Kaybı
Görme fonksiyon kaybı, okuma, yüzleri görme veya bağımsız seyahat etme yeteneklerini etkileyen göz koşullarından kaynaklanabilir. Bu kayıp sonuçları nedeniyle yıkıcı olabilir. Bazıları işini kaybetme tehlikesi içindeyken bazıları bağımsızlığını ve hareket özgürlüğünü simgeleyen sürüşten vazgeçmek zorunda kalabilir. Hâtta bazıları, bağımsız hareket edememe ihtimaliyle karşı karşıya kalabilir ve bakım evine taşınmak zorunda kalabilir. Az görme sağlayıcılarının hastaları arasında depresyona tanık olma alışılmadık bir durum değildir.
Mayo Clinic’e göre depresyonla bağlantılı birçok faktör var: yaşam değişiklikleri, hastalıklar, ilaçlar, biyokimyasal faktörler, zihinsel veya duygusal bozuklukların geçmişi ve madde kötüye kullanımı. Kalp krizi, Parkinson hastalığı, inme, Veya görme kaybı depresyona neden olabilen yaşam değişikliklerine neden olabilir. Bireyler, sevdiklerini veya uzuvlarını kaybedenler gibi görme kaybına karşı aynı duygusal reaksiyonları gösterebilirler. Bu tepkiler şunları içerir: şok, depresyon, kaygı, güvensizlik, keder, inkar veya öfke.
Ortak Belirtiler
Görme kaybı olan hastalar dört temel psikolojik alanın herhangi birinde tepki gösterebilir: duygusal, bilişsel, algılamalı ve davranışsal. Görme bozukluğu olan hastalarla uğraşan klinisyenler, aşağıdakileri de içeren tedavi gerektiren bir depresyon belirtisi aramalıdır:
- Kalıcı, yaygın bir depresif ruh hali
- Her zamanki faaliyetlerde ilgi ve zevk kaybı
- İştah veya kilo artırma veya azaltma
- Uykusuzluk veya aşırı uyuma
- Psikomotor ajitasyon veya gerilik
- Yorgunluk veya enerji kaybı
- Değersizlik veya aşırı / uygunsuz suçluluk duyguları
- Bozulmuş düşünce veya konsantrasyon
Tekrarlayan ölüm düşünceleri: intihar düşüncesi, planları ve girişimleri
Bu semptomları gösteren hastalarla çalışan klinisyenler, görme bozukluklarını anlayan bir psikiyatr veya psikologla randevu ayarlamasına yardımcı olmalıdır. Çok disiplinli düşük görüş ekibi üzerinde bir sosyal hizmet uzmanına sahip olmak, kişiyi depresyon ve görme kaybı ile değerlendirme, danışma veya danışma kabiliyetini artırabilir.
Amacımız, az görme rehabilitasyon hizmetleri arayan ileri yaşta olanlar arasında anksiyete ve sosyal desteğin duyguları da dahil olmak üzere sağlıkla ilişkili yaşam kalitesine etkisini artırmaktır. 65 yaş ve üstü kişilerdeki yıllık sağlık kontrolü önemlidir.
