Akselerasyon fetal kalp hızındaki anlık artıştır ve 30 sn’den daha kısa sürer. Akselerasyonlar genellikle antepartum dönemde, eylemin başlangıcında ve değişken deselerasyonlarla ilişkili olarak görülür. Uterin kasılmalar ve fetal haraketlerle işkili akselerasyonlar fetal uyanıklılık veya uyarılma durumlarını temsil etmesi açısından FKH variabilitesiyle aynı önemi taşımaktadırlar.
İntrapartum akselerasyonlar için öne sürülen mekanizmalar fetal hareket, uterus kontraksiyonlarına bağlı stimülasyon, umbilikal kord oklüzyonu, pelvik muayene sırasında fetal başın stimülasyonudur. Fetal skalpten kan örneklemesi ve akustik stümülasyon da akselerasyonun oluşumunda etkilidir. Eylem sırasında herhangi bir uyarı olmaksızın görülebilir fetal hareketlerle ilişkilidir. Akselerasyonların varlığı her zaman tatmin edicidir ve fetüsün asidemik olmadığını destekler.
İntrapartum dönemde çoğunlukla fetüs inaktiftir ve akselerasyonların uzun süre yokluğu güven vermeyen bir bulgu değildir.
Güven Vermeyen Fetal kalp hızı durumları
- Bazal hızın progresif olarak arması ya da azalması
- Taşikardi 160 atım/dakika ya da daha fazla
- Baseline variabilitenin progresif olarak azalması
- Ciddi variable deselerasyonlar
- Tekrarlayan ve düzelmeyen geç deselerasyonlar
- FKH’da Variabilitenin olmaması
- Uzamış deselerasyonlar
- Ciddi bradikardi (70 atım/dakikadan az).
Hemşire fetal monitörizasyon esnasına fetal kalp hızı paternlerini tanımlayıp anormal/güven vermeyen paternleri belirleyip gerekli müdahaleleri yapabilmelidir.
Yrd.Doç.Dr. Zübeyde Ekşi
M.Ü. SBF Hemşirelik Bölümü
